Sıcaklık koşullarını karakterize ederken yükseklik kavramı görecelidir. Bir çelik haddehanesi haddeleme tablası uygulamasında çalışan rulmanlar, birkaç yüz derecelik proses sıcaklıklarına maruz kalabilir ve 250ºF ila 300ºF (120ºC ila ±150ºC) arasında sürekli sıcaklıklarda çalışmak durumunda olabilir. Otomotiv montajcıları, boyalı metal parçaları uzun konveyörlere asar ve boyalı metal yüzeyleri kurutmak için büyük kurutma fırınlarından faydalanır. Bu gazla çalışan fırınların çalışma sıcaklıkları 205ºC (400ºF) civarında tutulur. Bu iki durumda, seçim kriterleri önemli ölçüde farklılık gösterir. Isı direncine ek olarak bir sıcak çelik fabrikası uygulamasında kullanılacak gres, olağanüstü yük taşıma kapasitesi, oksidasyon kararlılığı, mekanik kararlılık, suyla yıkama direnci ve iyi pompalanabilirlik ve büyük hacimli tüketim için uygun bir fiyat gerektirebilir. Dikkate alınması gereken tüm önemli faktörler göz önüne alınarak bir gres seçim stratejisine sahip olmak faydalıdır.

Yüksek sıcaklık gresinin seçilmesi için makul bir başlangıç ​​noktası, sıcaklıkların doğasını ve ürün bozulmasının nedenlerini dikkate almaktır.Bir gresin yararlı sıcaklık aralığı ile beklenen fiyatı arasında genel bir ilişki vardır. Örneğin, florlu hidrokarbon bazlı (sentetik yağ türü) bir gres, uzay uygulamalarında 300°C’ye (570ºF) kadar etkili bir şekilde çalışabilir ancak biraz pahalıya mal olabilir. Gresin uzun vadeli davranışı, özellikle mekanik (kesme ve gerilim) kararlılık, oksidatif kararlılık ve termal kararlılık önemli olan bozunma nedenlerindendir. Oksidatif ve termal stresler birbiriyle ilişkilidir. Yüksek sıcaklık uygulamaları, ürün hava ile temas ettiğinde meydana gelen oksidatif arıza ile bağlantılı olarak genellikle termal stres yoluyla gresi bozacaktır. Bu durum çoğu endüstriyel yağlamalı uygulamada beklenen bir etkidir. Seçimde mutlaka gresin bu davranışları göz önünde bulundurularak yapılmalıdır.

Yağ yoğunlaştırıcılar olarak seçilen malzemeler, poliüre gibi organik; kil veya isli silis gibi inorganik; veya lityum, alüminyum veya kalsiyum sülfonat kompleksi gibi bir sabun/kompleks sabun yapıda olabilir. Gresin zaman içindeki faydası, sadece kalınlaştırma sistemine veya baz yağın türüne değil, pakete bağlıdır. Bununla birlikte, gres performansı bir malzeme kombinasyonuna bağlı olduğundan, yararlı sıcaklık aralığını temsil etmez. Bazı kil ile kalınlaştırılmış (bentonit) gresler, benzer şekilde çok yüksek erime noktalarına sahip olabilir ve ürün veri sayfalarında 500ºC veya daha yüksek olarak belirtilen damlama noktaları vardır. Erimeyen bu ürünler için, yağlama yağı yüksek sıcaklıklarda yanar ve geride hidrokarbon ve kalınlaştırıcı kalıntıları bırakır. Organik poliüre kalınlaştırıcı sistem, metal sabunla kalınlaştırılmış grese benzer sıcaklık aralığı sınırları sunar. Ancak ek olarak, koyulaştırıcının kendisinden gelen anti-oksidasyon ve aşınma önleyici özelliklere sahiptir. Poliüre kalınlaştırıcılar daha popüler hale gelebilir, ancak bunların üretilmesi zordur ve çeşitli toksik malzemelerin işlenmesini gerektirir.

Yüksek sıcaklık gresi seçerken şu adımları izleyin: Gerçek sıcaklık aralığını belirleyin. Çalışma sıcaklığı göründüğünden daha düşük olabilir. Gresin çalışma sıcaklığını ölçmek için temaslı veya temassız sensör kullanın. Makineler aralıklı mı yoksa sürekli mi çalışıyor? Sürekli ise, operasyonel gereksinimleri karşılayan üst düzey bir ürün arayın. Isıtma ve soğutma döngüleri, makine çalışma ve çalışmama aralıklarına eşlik ediyor mu? Nemin atmosfer veya çarpma yoluyla indüklenip indüklenemeyeceğini düşünün. Makul yeniden yağlama aralığı veya fırsatı nedir? Yeniden yağlama zor olacaksa, daha pahalı olmasına rağmen daha düşük kullanım maliyeti elde etmek için birinci sınıf bir ürün düşünün. Herhangi bir kozmetik sorunu göz önünde bulundurun. Ürün, işlem sırasında bir bileşenin üzerine damlayabilir mi? Yeniden yağlama sıklığı ve hacmi, ürün kontaminasyonu sorunlarına karşı dengelenmelidir.